Fyri bert fáum árum síðani fall nú 185 ára gamli Føroya Sparikassi í klørnar á fólki við óútrokniligum eginleikum  og primitivari fatan av, hvussu  lógir og reglur um pening og ognir í varðveitslu skuldu handfarast og umsitast.

Tað tók hesum fólkum 10 ár at forkoma og jarðleggja Føroya Sparikassa og renna hann skammiliga í søguna.

Hesir somu vitloysingar høvdu fleiri ferðir broytt navnið á sparikassanum til eitt satt konglomerat av nøvnum –  loksins til eitt barnsligt, fjákut navn, har tað ikki var vanligt at navngeva við lýsingarorði.

Føroya Sparikassi – stovnaður 1832 sum Færø Amts Sparekasse, navnabroyttur av sparikassanevndini við Jens Koch sum nevndarformanni (dómari í 1965-1972) –  var um okkara leiðir eins høgt í metum sum Bank of England í stóru verð. Vanliga kallaður ”Old Lady.”

Føroya Sparikassi var okkara ”Old Lady.” 

Skammiliga varð hon flensað og tveitt í dýki.

Leivdirnar eru har enn, og aktørar í Tinganesi, á Kongabrúnni og Yviri við Strond sutla í dýkinum sum  dunnur í hylum. 

Fyri minni enn einum ári síðani varð ein nýggjur stjóri settur at umsita toftirnar av Føroya Sparikassa.

Hesin stjórin er nú rendur til hús.

Nær gevast vit við at sutla í runudýkinum?

Tá ið tað verður væl og virðiliga sópað og ruddað burtur.

Fyrst tá, fyrstani tá!

Heri Mohr