Henda dapra  leik, sum varð settur á pall í Sjónleikarhúsinum í apríl í 1929, skrivaði 29 ára gamli William Heinesen. Upprunaliga er handritið skrivað á donskum, men Richard Long týddi tað til føroyskt. Leikurin varð framførdur  á føroyskum og prentaður  í Varðanum 9. bindi. Hann nevnist ”RANAFELLI”.

Fjallið Ranafelli er í haganum hjá Tóri bónda. Einki skal nakar koma at gera royndarspreingingar her, hvørki eftir koli ella øðrum. Hóast tað er egni sonur hansara, sum saman við einum vinmanni  fæst við hesar kanningar, jagstrar hann teir ilskur burtur.  

Í fyrstu atløgu tykist bóndin við hond og fót at krøkja seg fastan í alt tað, sum hoyrir einari farnari tíð til. Hann vil ikki vita av nýggjum, nútímans fjákalótum. Alt skal vera við tað gamla.  Men í seinna parti av leikinum dagar onnur mynd fram, sum tykist greiða frá, hví Tórir er so eymur um hetta fjall: Á ungum árum untist Tóri ikki at ganga egnar leiðir; hann noyddist at líða boðini frá eldra ættarliðnum. Tá mundi hann halda seg gera tað rætta, men alla ævi sína hevur vantandi viljastyrkin á ungu árum hansara órógvað hann kensluliga.

Umframt í Havn hevur leikurin verið spældur í Gøtu 1975. Hann varð eisini settur á pall í Reykjavík við íslendskum leikarum í mars í 1932.

Leikurin RANAFELLI er tjúgunda bókin, sum forlagið Fannir gevur út í røðini LEIKRIT.

Árni Dahl valdi tekstir, skrivaði viðmerkingar og legði til rættis.

Bárður Jákupsson sniðgav forsíðu. William Heinesen gjørdi skreytmynd.

Leikrit 20 er 78 síður.