Tankagongdin í vesturheiminum tykist vera, at hvussu miseydnað lívið so hevur verið, so kann tað einstaka menniskja reisa seg og koma víðari sum eitt heilt menniskja.
Leitað verður eftir orsøkum til tað ótilpassaða menniskja. Man tað vera lívfrøðiligt, man tað vera umhvørvisskatt, man tað vera føtt við sálarligum viðkvæmi.
Onkuntíð samla tey ráðandi seg.
Hvat kunna vit gera øðrvísi?
- meira pengar
- meira hendur
Men ongin sær lastina, sum tað burturmista menniskja hevur við sær. Kenna ikki paralell verðina - kunna heilt einfalt ikki identifisera seg.
Forsøgan sum høggur til best sum tað gongur best og alt sær út til at eydnast. Tað ótilpassaða menniskja fær ikki teir innaru demonirnar, og heiður og viðurkenning at ganga í takt.
Tað vilja vit so gjarna hava at alt endar gott.
Tað ger tað ikki í veruleikanum.
AnnaElisabeth
Hetta er eitt lesarabræv. Meiningar og sjónarmið í lesarabrævinum eigur tann ið skrivað hevur. VP leggur nógv í talu- og skrivifrælsi. Tí eru allar meiningar vælkomnar, bara tær eru innanfyri karmarnar á revsilógini og fjølmiðlaetisku leiðreglunum. VP loyvir í ávísan mun dulnevndum lesarabrøvum, tá veit redaktiónin hvør hevur skrivað.
Um tú veitst okkurt, sum VP ikki veit - skriva so til vp@vp.fo
