Tað er ræðandi at síggja, hvussu samgongan millum Fólkaflokkin, Sambandsflokkin og Miðflokkin raðfestir.

Hetta er galdandi yvirhøvur, men serliga grefligt er hetta,  nú okkara sjúkrarøktar-frøðingar verða tvingaðir út í eitt verkfall, sum teir at vísa seg neyvan vilja enda í.

Tá ið krúnukrímið gjørdi innrás her, var eingin endi á, hvussu øll politiska skipanin rósti sjúkrahússtarvsfólkum, sum veruliga stóðu í andgletti frá fyrstu løtu. Og í andgletti standa tey enn.

Og hetta rós áttu tey uppiborið.

Men rós ger ongan ríkan.

Hetta var um somu tíð, sum samgongan tók av fiskivinnunýskipanina og lóggav milliónaupphæddir – ja, taka vit alt  tólv ára skeiðið,  yvir eina milliard – niður í lummarnar á nøkrum fáum reiðarum. Og øll vita, at aftan fyri nakrar teirra standa sterkir hollendskir og íslendskir spekulantar.

Ljótari gjørdist leikurin, tá ið staðfestast kundi, at onkrir samgongutingmenn beinleiðis vóru tongdir at reiðaríunum, ið fingu stóra gávupakkan.

Stívliga 1.000.000.000 krónur.

Ja, havið í huga, at ein milliard er túsund milliónir.

Hvussu nógvar milliónir skulu á borðið til at fáa semju í lag millum fíggjarmálaráðið og sjúkrarøktarfrøðingarnar, veit eg ikki – men tær munnu ikki vera nógvar, kanska tvær – ella tríggjar?

Fólkaflokkurin setir kósina.

Sambandsflokkurin sleppur at halda um stýrisvøl – væl at merkja um hann heldur kósina, sum svarti afturhaldsflokkurin hevur sett.

Og Miðflokkurin, sum sigur seg byggja á kristin virði,  er at vísa seg nøgdur, fær hann lagt fótonglar fyri tey, sum lógarliga hava veikastu verjuna – tey samkyndu.

Soleiðis er í landi okkara í 2020.

Árni Dahl