22. juli 2011
Tað stendur ein standmynd
av einum manni
á eini útoyggj
við eitt spegilsblankt vatn,
har eygu stara út í tóman heim,
og kroppur og andlitsbrøgd eru sálarleys.

Illkynjað spjørr
liggur um kropp,
arm,  barm
og byrsumúla,
og  hvør kúla
ber sítt navnabretti
við devulssettum
tramansskapi
úr mannsins heljareyga,
sum eltir  sótsvart
krútdoyggj
á eini útoyggj
við politiskum,
fasistiskum,
oyðandi boðskapi:
“Slá í hel!”

Óndskapurin
stendur millum kross og hosu -
millum rivjabein og vargaeygu:

“Eg skal drepa!
Eg skal drepa,
drepa ungar sálir
ein summardag,
sum elska lívið og  frælsið
við ljósum vónum
um opinleika, rættvísi, brøðralag,
millum allar tjóðir,
 fólkasløg og bygdaløg
á Guðs grønu jørð!”

Blóðið rann millum silkigras
og litríkar útoyggjablómur,
smáar  tinnur
og brimbrýnt malargrót
og litaði deytt vatn reytt.

Blóðið reinsar -
í kærleikans -
og bardagaliti.
Vaskar  fjøruklett
við sveita reyðum
av ungum sálum deyðum,
ið lótu blóð
til frælsi og brøðralag
ein ljósan dag í juli.

Frits, 22.juli 2011