18. juli eru 100 ár síðani Føroya fyrsta vatnorkuverk, verkið í Botni í Vági varð innvígað og tikið í nýtslu.

Við tí fekk Vágs bygd elorku til húsarhald og vinnulív, og hetta hevði ovurstórar broytingar og stóra framgongd við sær.

Verkið í Botni er seinni útbygt og er framvegis virkið. Tað hevur verið virkið øll 100 árini.

Ljósfest
18. juli 1921 var hátíðardagur í Vági, sum á manna munni varð nevndur ljósfest. Ætlanin var hátíðarhalda 100 ára dagin við ljósfest í Vági við forvitnisligum tiltøkum og áhugaverdum tiltøkum, sum Vágs Kommuna stóð á odda fyri, men vegna koronufarsóttina er ljósfestin fyribils útsett til í heyst.

Gamla turbinuhøllin í Botni er í dag karmur um áhugavert savn, sum fólk fara at kunna vitja, tá koronutiltøkini loyva tí.

Elverkið og spanska sjúka
At ein alheimsfarsótt ávirkar verkið í Botni er sum so ikki nýtt. Í 1922, tá spanska sjúka herjaði, vóru eisini farsóttartiltøk sett í verk, og Botnur var sperraður. Hetta fyri at sjúkan ikki skuldi raka fólkið á verkinum og harvið ávirka elveitingina til Vágs bygd. Familjurnar, sum búðu í Botni, sluppu ikki til Vágs, og vágbingar sluppu ikki í Botn.

Við vøru, sum skuldi í Botn var tað skipað soleiðis, at teir á Gørðunum bóru vøruna niðan um garðarnar, løgdu hana har, meðan fólk úr Botni gingu oman fyri vøruna, og tá ið menninir vóru farnir omanaftur til Vágs, fóru menn úr Botni eftir vøruni og bóru hana oman í Botn.

Vegur var ikki til Botns tey fyrstu 40 árini.