Í 12 ár fann hann seg í tí.
Hann royndi at siga sær sjálvum, at hann skuldi vísa seg sum ein mann, akkurát sum hon eisini segði við hann. Men sannleikin var, at hann meira enn nakað annað kendi seg sum ein fanga.
Gjørdi hon ikki, sum hon segði, so hótti hon við at taka børnini og rýma. Og tá hann gjørdi, sum hon segði, so var tað heldur ikki nóg gott.
Ikki fyrr enn Frederik í fjør fór at búgva á Mendecentret, einum heimi fyri mannfólk, sum bjóðar hjálp og ráðgeving til kreppuraktar menn, fann hann út av, at hann var í einum parlagi við sálarligum harðskapi - og at hann var offrið.
Um tú veitst okkurt, sum VP ikki veit - skriva so til vp@vp.fo