Tórður Johannesarson skrivar: Sum lærari á miðnámi er ikki óvanligt, at ein av fyrstu spurningunum hjá næmingum er: “Fáa vit karakter fyri hetta?” Tey seinnu árini havi eg undrast á henda spurning, tí eg haldi, at tað týdningarmesta er, at næmingar koma í skúla fyri at læra. Tekur tú eitt kjak við næmingar um hetta at ganga í skúla, so er tað sera umráðandi fyri teir, at teir fáa góðar karakterir. Tað er ikki undarligt, tí líka síðan teir vóru 12-13 ára gamlir, hava teir fingið karakterir.

Tað er ógvuliga skjótt, at næmingar fáa fyrstu metini í fólkaskúlanum. Í summum skúlum brúka tey enn karakterbók. Talan er ikki um tøl, men um orðingar sum avbera gott, gott, miðal o.s.fr. Næmingar kunnu skjótt fara at identifisera seg við met, og teir kunnu finna upp á at samanbera metini. Tí er ivasamt, hvussu skilagott tað er við hesum karakterbókum.

Í fólkaskúlalógini stendur, at næmingar skulu hava tvey støðumet og eitt ársmet í 8. flokki, 9. flokki og 10. flokki. Tey seinnu árini eru flestu fólkaskúlar farnir at geva støðumet og ársmet longu í 7. flokki, og grundgevingin er, at næmingarnir skulu venja seg við karakterir. Hetta er vorðin siðvenja, og í summum skúlum verða næmingar so smátt vandir við karakterir longu í 6. flokki. Tað skal eisini viðmerkjast, at tað eru skúlar í Føroyum, sum ikki geva støðumet og ársmet fyrr enn í 8. flokki, sum kunngerðin eisini sigur.

Her er eitt yvirlit yvir støðumet og ársmet: trýst her