Í lítla ísakalda Íslandi granska tey.
Íslendingar eru taparar.
Íslendingar framleiða hátøkni og vitan til útflutnings.
Taparar.
Íslendingar framleiða robotiskar beinprotesur og aðra há-reyvaða íslendska hátøkni.
Taparar.
Íslendingar eru há-tøkniligir heims-framherja-taparar.
Stakkals teir.
Hvat hugsa íslendingar fyri sær?
Bert tap í hendi.
Ice ice baby!
Vanilla.

Heilfrystan, ísaðan fisk, svartir tunlar og fløtt asfalt.
Tað er tað, alt annað er Old -  sigur Hendrik úr Suðuroy.
Tað sigur meginpartinum av okkara løg- og landsstýri - tað hugsar bygda-føroyingurin-hart.
Ikki tí - hann veit - hann lurtar eftir Tóri á Túri, trúgvur sum trøllið.
Tað er okkara verð.
Tí veit hann, hann hevur jú lurtað eftir úf
Hann veit.

Føroyingurin hevur einki álit á megi marknaðarnar-, vinnulívi ella tí, sum privat er.
Tað privata er ikki lív lagað.
Bestemt ikki.
Tað sigur seg sjálvt - tað hevur tað ongantíð verið - eitt føroyskt privatlív.
Tess meira høgravendur føringurin er, tess súr/sannari gerst útsøgnin.

Í Føroyum pakka vit smílandi heilfrystan makrel í brúnar eskjur.
Out of sight, out of mind.
Menn kunnu jú ikki liva av at granska!
Tað sigur seg jú sjálvt.
Get real - sum Piparrisin segði á sinni.

EOA