Hví vilja fleiri suðuroyingar ikki lukrera av einum alternativum møguleika "yvir land"?
Tað kunnu lættliga ganga minst tíggju ár, innan nakað Suðuroyar-hol verður tøkt.
Hví kunnu fólk í Suðuroy so ikki fáa høvi til at brúka ta longu bíði-tíðina til BÀDAR núverandi møguleikar, ein sjóvegis og ein "yvir (Sands)-land"?
Tey mugu sleppa at velja!
Soleiðis gjørdi man í Vágum og ì Nordoyggjum alla mína ungdómstíð.
Man vildi hava tveir møguleikar!
Í Vágum var tað tann sjósjaskuta vegin um Kirkjubønes við "Vesturleið" ella "yvir land" via Fútaklett og Vestmanna.
Til Klakksvíkar fóru tey sjósterku mest við Pride um Mjóvanes, meðan nógv onnur fóru ta longri leiðina "yvir land" via Toftir til Lorvíkar og haðani um Klakkin.
Man hevði og VILDI hava alternativ.
Hví skullu suðuroyingar ikki eisini fáa sær tað, nú teir hava høvi til tað yvir Sandoynna?
Tað er ábyrgdarleyst at lata møguleikan Hvalba-Sand liggja gálvandi óbrúktan.
Virgar T. Dalsgaard
Hetta er eitt lesarabræv. Meiningar og sjónarmið í lesarabrævinum eigur tann ið skrivað hevur. VP leggur nógv í talu- og skrivifrælsi. Tí eru allar meiningar vælkomnar, bara tær eru innanfyri karmarnar á revsilógini og fjølmiðlaetisku leiðreglunum. VP loyvir í ávísan mun dulnevndum lesarabrøvum, tá veit redaktiónin hvør hevur skrivað.
Um tú veitst okkurt, sum VP ikki veit - skriva so til vp@vp.fo
