BirkBloggur: Veit ikki, um tað var súmbolskt, at urið steðgaði í morgun, so eg varð noyddur at keypa nýtt battarí, fríggjadagin svarta. 

Tað hevði eg ikki ætlað. 

Ikki vegna almennu smittustøðuna, men heldur av privatum brúkaraávum, tí mær tørvar ikki nakað, sum kann innfríast í mammonstýrdum brúkaratemplum, downtown. 

Uttan eitt battarí. 

Mongum brestur ætlan. 

Brúkarafestin er byrjað og eg havi brotið lyftið um einki at keypa. Haldi, tað er besta orðing til eina handilslýsing í dag: Keyp einki og spar alt.

Morguntíðindini hjá BBC bendu á, at aftur í ár ætla leysu arbeiðsfólkini hjá Amazon at leggja arbeiðið niður sum mótmæli móti handilsvinnuni og meiningsleysari brúkarismu. 

Og tó, gera tey tað, so standa tímaløntu arbeiðsfólkini, um tey yvirhøvur hava arbeiðs- og uppihaldsloyvi í bretska stórbýnum, longu og bíða ótolin at útinna títt meiningsleysa arbeiði fyri heimsins ríkasta mann.

Við støði í øllum framkomnum skúlabókum læra vit annars í søgutímanum, at trælatíðin er langt síðan dømd úti, og at vit hava altjóða stovnar, sum síggja til, at børn ikki verða send til arbeiðis, hvørki í kolanámum ella á ruskplássum í menningarlondum. Nú skal fjálga menniskjan, og ikki miskunarleysa brúkaradýrið, verða í miðdeplinum. Í hvussu er her hjá okkum í vælstillaða Vesturheiminum nú halgan stundar til.

Men er tað so?